Sept 44, wat het begin van de bevrijding zal moeten zijn, wordt echter geen feest. Het wordt een nachtmerrie, een grote teleurstelling. Het doel van het plan worden niet gehaald en de verliezen zijn enorm. De Over Betuwe is bevrijd, maar van bevrijdingsfeest is geen sprake. Integendeel, een lange periode van leed breekt aan, maar liefst 198 dagen strijd eer in het gebied van bevrijd kan worden gesproken. En nog komt er dan geen feest. De bewoners zijn dan nog elders, velaal ver van huis en komen na de daadwerkelijke bevrijding vaak pas na weken of zelfs na maanden weer thuis. En de deceptie bij thuiskomst is enorm. Het blijkt dat er ook dan niet veel te vieren is. Ze komen weliswaar in hun eigen omgeving, maar in een onherkenbaar verwoest gebied waar van huis en haard niet veel meer over is. Men heeft nu helemaal niets meer en de wederopbouw zal nog jaren gaan duren.